Wał Trzebnicki
Encyklopedia PWN
najwyższe wzniesienie Wału Trzebnickiego, w obrębie Wzgórz Ostrzeszowskich, na południowy wschód od w. Kobyla Góra;
woj. w zachodniej części Polski, na zachodzie graniczy z Niemcami (Brandenburgia i Saksonia), na północy z woj. zachodniopomor., na wschodzie z wielkopol., na południu z dolnośląskim;
północno-wschodnia część Niz. Śląskiej, w dorzeczu Stobrawy i Widawy, na północy graniczy z Wałem Trzebnickim, na południowym zachodzie z Pradoliną Wrocławską;
wschodnia, najwyższa część Wału Trzebnickiego, na zachodzie sąsiaduje z Kotliną Milicką, na wschodzie z Kotliną Grabowską oraz Wysoczyzną Wieruszowską;
rz., lewy dopływ Odry, płynie ze Wzgórz Dalkowskich do Pradoliny Głogowskiej, w woj. dolnośląskim;
